ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΦΥΣΙΚΟ;

      Αφύσικο είναι να παίρνεις έναν μισθό πείνας και να μην ξέρεις αν θα βγάλεις το μήνα, προσευχόμενος να μην σου τύχει κάτι απρόοπτο όπως ένα πρόβλημα υγείας.

Αφύσικο είναι να ζεις σε ένα διεφθαρμένο κράτος, που δεν μπορεί και δεν θέλει να σου παράσχει τα στοιχειώδη για να ζεις αξιοπρεπώς και να επανεκλέγεις πανηγυρικά τους ίδιους που υποβάθμισαν το επίπεδο ζωής σου.

Αφύσικο είναι να μπαίνεις σε ένα τρένο και να μην ξέρεις αν θα φτάσεις στον προορισμό σου ή θα εξαϋλωθείς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού (χωρίς φυσικά να τιμωρηθεί κανένας!)

Αφύσικο είναι να πασχίζεις μια ζωή να φτιάξεις ένα ρημαδοσπίτι και να μην ξέρεις αν αύριο – μεθαύριο θα καεί, θα πλημμυρίσει, θα γκρεμιστεί χωρίς να υπάρχει ουσιαστικά κανένας να το προστατέψει.

Αφύσικο είναι να διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου την ημέρα για το τρίπτυχο «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια» και τη νύχτα να κλείνεις ραντεβού με 12χρονα κοριτσάκια για να ικανοποιήσεις τις άρρωστες ορέξεις σου.

Αφύσικο είναι να βλέπεις παρέες ανηλίκων στον δρόμο και να αλλάζεις πεζοδρόμιο φοβούμενος μήπως σε κλέψουν ή σε κακοποιήσουν, καθώς τα παιδιά είναι στο απυρόβλητο και από τους γονείς τους αλλά και από την Πολιτεία.

Αφύσικο είναι να υπάρχει εκφοβισμός και τρομοκρατία προς άτομα που είναι λίγο πιο αδύναμα, πιο ντροπαλά, πιο ιδιαίτερα και που πολλές φορές οδηγούνται σε θάνατο (…κι αν αύριο είναι το παιδί σου;)

Αφύσικο είναι να κάνεις ένα επάγγελμα-λειτούργημα που (στη θεωρία πάντα) υποστηρίζει την έννοια της συμπερίληψης ατόμων που διαφέρουν, αλλά το βράδυ να χύνεις το δηλητήριο σου πάνω στο πληκτρολόγιο.

Αφύσικο είναι να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να υπαγορεύουν σε κάποιους ανθρώπους πως θα ζήσουν τη ζωή τους και ποια δικαιώματα θα έχουν βάσει του δικού τους αξιακού κώδικα.

Αφύσικο είναι να θεωρείς ότι ένας (ή και παραπάνω) ρινόκεροι αποτελούν απειλή για τη σαθρή κοινωνία που εσύ στηρίζεις, από τη στιγμή κιόλας που εσύ υποτίθεται ότι είσαι λιοντάρι και θεωρητικά «ο βασιλιάς της ζούγκλας»… (Μήπως τελικά δεν είσαι;)