DEATH IS ALL AROUND ME…
Είναι να μην γίνει η αρχή!
Θείοι, θείες, πατέρας, αδερφός, φίλοι, συνάδελφοι, όλοι «φεύγουν» ο ένας μετά τον άλλον… Όλοι γίνονται κάδρα σε κάποια σερβάντα ή σε κάποιον ξεχασμένο τοίχο! Ο θάνατος είναι πάντα παρών και καραδοκεί!
Ξαφνικά, η περίοδος της «φούσκας», όπου ζούσες για πολλά χρόνια, τελειώνει με δραματικό τρόπο. Η περίοδος, όπου το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να οργανώσεις την επόμενη εξόρμησή σου ή την επόμενη μεγαλειώδη έξοδό σου, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Τίποτα δεν σου επιτρέπει πια να προγραμματίσεις…
Τώρα έχεις να ασχοληθείς με κηδείες, πρόσφορα, κόλλυβα, μνημόσυνα, καρβουνάκια, θυμιατά, Ψυχοσάββατα και ότι άλλο προστάζει η θρησκεία μας. Τώρα οι νεκροί κάνουν κουμάντο! Το πιο σημαντικό πράγμα που σε απασχολεί είναι να μην σβήνει το καντήλι με την πρώτη ευκαιρία. Αλλά θα σβήσει anyway…
Σκρολάρεις στο κινητό σου και διαπιστώνεις ότι οι μισοί από τις επαφές του τηλεφώνου σου έχουν εγκαταλείψει αυτόν τον μάταιο κόσμο και αναρωτιέσαι: «Να τους κάνω delete ή να τους αφήσω λίγο ακόμα σε μια μάταια προσπάθεια να τους κρατήσω στη μνήμη μου λίγο ακόμα;» - «Άραγε θα έκαναν κι αυτοί το ίδιο ή θα χανόμουν για πάντα στη λήθη;»
(Δεν θέλεις να ξέρεις την απάντηση…)
Η ζωή συνεχίζεται, ακόμα κι αν εσύ βιώνεις ένα αναπάντεχο και απρόσμενο πένθος! Η κλιματική αλλαγή θα εξελιχθεί, η δουλειά σου θα συνεχίσει να έχει απαιτήσεις, οι φόροι θα συνεχίσουν να υπάρχουν, τα μεγάλα έργα θα συνεχίσουν να εξελίσσονται για το καλό όλων, οι εκλογές θα συνεχίσουν να έχουν την ίδια ή και περισσότερη αποχή, εγκλήματα θα συνεχίσουν να γίνονται, ο μισθός θα συνεχίσει να είναι ισχνός! Γενικά, η καθημερινότητα θα συνεχίσει να είναι ίδια και δυσβάσταχτη , άσχετα από το δικό σου προσωπικό δράμα…
Αυτό που δεν θα συνεχιστεί είναι οι επαφές σου με όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Αυτά έχουν φύγει μακριά και δεν πρόκειται να τα ξαναδείς. Ίσως μόνο στα όνειρά σου! Αν είσαι τυχερός…
Θα είναι πάντα εκεί στις αναμνήσεις σου, βέβαια, να σου θυμίζουν αυτά που ζήσατε μαζί, αλλά δεν θα είναι το ίδιο…
Θα τους θυμάσαι, όταν ξυπνάς από έναν οχτάωρο ύπνο, αλλά αμέσως θα συνειδητοποιείς την σκληρή πραγματικότητα, όταν φτιάχνεις τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ότι δεν υπάρχουν δίπλα σου και ότι όλα αυτά που έβλεπες στον ύπνο σου είναι αποκύημα της φαντασίας σου ή του ευσεβούς πόθου σου. Θα αναπολείς τις όμορφες στιγμές που περάσατε μαζί (ίσως και τις άσχημες…) αλλά το τηλέφωνό σου θα παραμένει βουβό στις γιορτές, που τόσο προσμένεις για να ακούσεις αυτό το μάταιο και ανούσιο «Χρόνια πολλά»!
Και γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί είναι Ψυχοσάββατο σήμερα και υποτίθεται ότι οι ψυχές ανεβαίνουν στον επάνω κόσμο και έρχονται σε επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα (αν και λίγοι ακόμα πρέπει να το πιστεύουν αυτό…)